ร่าง พ.ร.บ.ศาลเยาวชนและครอบครัวและวิธีพิจารณาคดีเยาวชนและครอบครัว สืบเนื่องมาจากเมื่อปี 2534 มีการตรา พ.ร.บ.ศาลเยาวชนและครอบครัวและวิธีพิจารณาคดีเยาวชนและครอบครัว พ.ศ.2534 และต่อมาได้มีการแก้ไขเพิ่มเติมหลักการสำคัญ เช่น การยึดประโยชน์สูงสุดของเด็ก การปฏิบัติต่อเด็กด้วยมนุษยธรรมและเคารพศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ เพื่อคุ้มครองสิทธิเสรีภาพของเด็กและเยาวชน การตรวจสอบการจับกุม การใช้มาตรการแทนการดำเนินคดีอาญา มาตรการแทนการพิพากษาคดีและการพิจารณาพิพากาคดีคุ้มครองสวัสดิภาพของบุคคลในครอบครัวที่ถูกกระทำรุนแรงในครอบ โดยการตรา พ.ร.บ.ศาลเยาวชนและครอบครัวและวิธีพิจารณาคดีเยาวชนและครอบครัว พ.ศ.2553 ศาลเยาวชนและครอบครัวเป็นศาลที่มีวิธีพิจารณาคดีพิเศษแตกต่างจากศาลยุติธรรมทั่วไป กล่าวคือ เป็นศาลชำนัญพิเศษ โดยคดีที่อยู่ในอำนาจของศาลคือ คดีอาญาที่เด็กหรือเยาวชนกระทำความผิด และในการพิจารณาพิพากษาคดี จะมีผู้พิพากษา 2 ประเภท คือ ผู้พิพากษาโดยอาชีพ (ข้าราชการตุลาการ) และผู้พิพากษาสมทบ (ผู้พิพากษาสมทบคือ บุคคลซึ่งได้รับแต่งตั้งตามกฎหมายจัดตั้งศาลชำนัญพิเศษ ให้เป็นองค์คณะร่วมกับผู้พิพากษาซึ่งเป็นข้าราชการตุลาการในการพิจารณาคดี) ซึ่งองค์คณะในการพิจารณาคดี ประกอบด้วยผู้พิพากษาไม่น้อยกว่า 2 คน และผู้พิพากษาสมทบอีก 2 คน ซึ่งผู้พิพากษาสมทบอย่างน้อยคนหนึ่งต้องเป็นสตรี ร่างฉบับนี้เป็นการแก้ไขเพิ่มเติม พรบ.ศาลเยาวชนและครอบครัวและวิธีพิจารณาคดีเยาวชนและครอบครัว พ.ศ.2553 เพื่อแก้ไขเพิ่มเติมหลักเกณฑ์การพ้นจากตำแหน่งของผู้พิพากษาสมทบในศาลเยาวชนและครอบตรัวให้สอดคล้องกับมาตรา 190 รัฐธรรมนูญฯ พ.ศ.2560