แก้ไขเพิ่มเติมพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ.ศ. ๒๕๔๑ เพื่อกำหนดให้ในกรณีที่ราชการส่วนกลาง ราชการส่วนภูมิภาค ราชการส่วนท้องถิ่น รัฐวิสาหกิจตามกฎหมายว่าด้วยแรงงานสัมพันธ์ องค์การมหาชน และหน่วยงานของรัฐที่ตั้งขึ้นตามที่มีกฎหมายกำหนด ที่ได้ทำการจ้างบุคคลธรรมดาให้มาทำงานในลักษณะจ้างเหมาบริการหรือ ในลักษณะเดียวกัน โดยให้หน่วยงานที่จ้างจ่ายค่าตอบแทนการทำงาน มีวันหยุดประจำสัปดาห์ วันหยุดตามประเพณี วันหยุดพักผ่อนประจำปี วันลาป่วย วันลาคลอดบุตร วันและเวลาทำงาน เวลาพักได้ไม่น้อยกว่าสิทธิที่กำหนดไว้ในกฎหมายคุ้มครองแรงงาน รวมทั้งกำหนดให้หญิงที่ลาคลอดบุตรหรือเลี้ยงดูบุตรครรภ์หนึ่งได้รับค่าจ้างเท่ากับค่าจ้างในวันทำงานตลอดระยะเวลาที่ลา แต่ไม่เกินสี่สิบเก้าวัน กำหนดให้ลูกจ้ายชายมีสิทธิลาเพื่อช่วยเหลือภริยาที่คลอดบุตรได้ จึงเป็นต้องตราพระราชบัญัตตินี้